Henri Vanlerberghe (1891-1966) is de eerste Lichterveldse wielrenner die internationale faam maakt. Hij is het prototype van de ‘Flandrien’, de renner voor wie slechte kasseien, gietende regen of een slijkerig parcours eerder een uitdaging dan een probleem zijn. Kent hij geen beredeneerde koerstactiek, kracht en uithoudingsvermogen heeft hij in overvloed: 

Zijn wielerloopbaan begint hij omstreeks 1907. Twee jaar later is hij al kampioen bij de beginnelingen en wordt hij in Lichtervelde gevierd voor de 75 overwinningen die hij reeds op zijn palmares heeft. Van dan af wordt hij beroepsrenner en rijdt hij mee in alle grote wedstrijden. In 1913 start hij als onafhankelijke renner in de Ronde van Frankrijk. Nu zijn sterke jaren eraan komen, gooit de Eerste Wereldoorlog echter roet in het eten. Vanlerberghe wordt soldaat bij de zware artillerie en brengt de oorlogsjaren door aan het IJzerfront. 

Gloriejaar 1919

Na de Wapenstilstand kan hij de draad van zijn loopbaan weer opnemen en in 1919 beleeft hij zijn gloriejaar. Dan wordt de Omloop der Slagvelden gereden, een zeven dagen durende rittenwedstrijd door de streken van Frankrijk en België waar het hevigst gevochten is en waar de wegen nog niet of nog maar nauwelijks hersteld zijn. Vanlerberghe eindigt er als derde. 

Datzelfde jaar kent hij zijn legendarische overwinning in de Ronde van Vlaanderen. Er zijn die dag 47 deelnemers voor een parcours van 203 kilometer dat loopt van Gent via Brugge, Roeselare, Kortrijk, Ronse en Aalst naar de eindmeet op de velodroom in Gentbrugge. Onderweg hebben de renners af te rekenen met de Tiegemberg en de Kwaremont. Ergens tussen Vichte en Ingooigem, met nog 120 km te gaan, demarreert Vanlerberghe. Hij wil en zal alleen naar de eindstreep rijden.

Tussen Ninove en Hekelgem duikt echter een onverwachte hindernis op. De spoorwegbareel is gesloten en een stilstaande trein verspert de weg. Vanlerberghe vindt er niets beters op dan zijn fiets op de schouder te nemen, door de stilstaande trein te kruipen, de ene deur in en de andere deur weer uit. Hij zet zijn solorit verder en komt aan in Gentbrugge met 14 minuten voorsprong op de eerste achtervolgers. Dat hij bij aankomst in de velodroom eerst een pint gaat pakken vooraleer aan de eindronde te beginnen, is echter een legende die door een sportjournalist van toen in het leven geroepen is.

Verdere jaren

In de jaren 1920 wordt Vanlerberghe nog gedurende enkele jaren pisterenner. Hij gaat met een ploeg, samengesteld door Karel Van Wynendaele, meedingen in tal van zesdaagse wedstrijden, tot in New York toe. In 1922 trouwt hij met Helena Gillens en een jaar later zet hij een punt achter zijn carrière als wielrenner. Voortaan is hij uitbater van het café De Duivenkring waar ook de duivenmaatschappij Gans Alleen gevestigd is. Henri Vanlerberghe overlijdt in Lichtervelde in 1966 op 75-jarige leeftijd.

bron: Website Lichtervelde - 100 jaar geleden: glorie voor Henri Vanlerberghe